Η ιδεολογία μας καθορίζει τη στάση ζωής μας

Ο επικεφαλής της παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση Ζωγράφου» Ανδρέας Καραβίδας στη συνέντευξη που ακολουθεί διαπιστώνει ότι τα προβλήματα της Τοπικής Διοίκησης δεν λύνονται χωρίς να θίξεις το κεντρικό πλαίσιο λειτουργίας, άρα όποιος ονειρεύεται να λύσει προβλήματα της τοπικής διοίκησης των δήμων, θα απογοητευτεί οικτρά. Επίσης πιστεύει ότι η πλειοψηφία των παρατάξεων της αντιπολίτευσης δεν διαφωνεί με το αντιλαϊκό πλαίσιο που υπάρχει στην τοπική διοίκηση. Κρίνει τις παρατάξεις λέγοντας ότι το μεν «Μαζί» σαν αντιπολίτευση σε καίρια ζητήματα είτε συμφωνεί με τις επιλογές της διοίκησης είτε επιλέγει τη σιωπηρή συμφωνία, η δε παράταξη «Ζωγράφου Μπροστά» για να γίνει πιο πιστευτή σαν αντιπολίτευση δεν διστάζει δήθεν να «υψώνει τους τόνους» αλλά στην ουσία μόνο για τα μάτια του κόσμου και σαν γνήσια παράταξη της ΝΔ αναλαμβάνει και το ρόλο του «λαγού» για να βγάλει την δημοτική αρχή από την δύσκολη θέση.

Παράλληλα καταγράφει τα κύρια προβλήματα που υπάρχουν στο Δήμο και τέλος σημειώνει ότι  σαν παράταξη είναι έτοιμη να συμφωνήσει με την οποιαδήποτε διοίκηση σε κοινές αποφάσεις που υπερασπίζονται τα λαϊκά συμφέροντα.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Ποια είναι η άποψη της παράταξής σας κύριε Καραβίδα για τη Διοίκηση Θώδα;

 Τα πεπραγμένα της διοίκησης Θώδα  (ΝΔ)  μαρτυρούν ότι στην έως τώρα θητεία της τηρεί πιστά το προεκλογικό της πρόγραμμα σε όλους τους τομείς κύριε Ραυτόπουλε. Διαχειρίζεται όλα τα κρίσιμα προβλήματα των δημοτών με αντιλαϊκό τρόπο και για αυτό η γνώμη μας είναι αρνητική. Ακολουθεί κατά γράμμα τις κυβερνητικές πολιτικές στην τοπική διοίκηση, ιδιαίτερα σε μια κρίσιμη περίοδο για το λαό καθώς η πανδημία δημιούργησε μεγάλες δυσκολίες στην καθημερινότητα ενώ και η νέα οικονομική κρίση χτύπησε κι άλλο το λαϊκό εισόδημα. Σε αυτές τις συνθήκες η διοίκηση Θώδα δεν στάθηκε αρωγός στον Ζωγραφιώτικο λαό σε καμία περίπτωση.

 Ποια είναι η γνώμη σας για την παρουσία της επί μέρους Αντιπολίτευσης στο Δήμο;

 Η πλειοψηφία των παρατάξεων της αντιπολίτευσης δεν έχουν διαφορετική φιλοσοφία από την δημοτική αρχή. Κι αυτό δεν είναι κάτι που το λέμε εμείς, αλλά κάτι που εύκολα το διαπιστώνει κανείς αν μελετήσει τα προεκλογικά τους προγράμματα, αλλά και την στάση τους μετεκλογικά. Πρώτα και κύρια δεν διαφωνούν με το αντιλαϊκό πλαίσιο που υπάρχει στην τοπική διοίκηση και διαμορφώθηκε με μια σειρά νόμους. Άλλωστε  η παράταξη της κυρίας Καφατσάκη (ΣΥΡΙΖΑ) που ήταν η προηγούμενη δημοτική αρχή εφάρμοσε τις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζει και η σημερινή, σε κομβικούς τομείς της διοίκησης όπως η δραματική υποστελέχωση των υπηρεσιών, στη  διαχείριση της οικονομικής κατάστασης με την ανταποδοτικότητα να εφαρμόζεται σχεδόν παντού. Αλλά και σαν αντιπολίτευση σε καίρια ζητήματα είτε συμφωνεί με τις επιλογές της διοίκησης είτε επιλέγει την σιωπηρή συμφωνία. Στάση ανάλογη διατηρεί και η παράταξη του κ. Αγγελόπουλου (ΝΔ), που επιλέγει να στηρίζει απόλυτα τις επιλογές της δημοτικής αρχής στα κύρια ζητήματα, ενώ για να γίνει πιο πιστευτή σαν αντιπολίτευση δεν διστάζει να «υψώνει τους τόνους» τάχα μου δήθεν μου, στην ουσία μόνο για τα μάτια του κόσμου. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι σαν γνήσια παράταξη της ΝΔ αναλαμβάνει και το ρόλο του «λαγού» για να βγάλει την δημοτική αρχή από την δύσκολη θέση. Πρόσφατο παράδειγμα με την τοποθέτηση στα προβλήματα που έθεσαν οι εργαζόμενοι του Δήμου που δεν δίστασε να ανοίξει θέμα ιδιωτικοποίησης του τομέα καθαριότητας και άλλων τομέων με είσοδο αναπτυξιακών οργανισμών, όταν την ίδια στιγμή με την στάση τους στηρίζουν την πολιτική της υποστελέχωσης που υλοποιεί η διοίκηση Θώδα.  Οι παρατάξεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή έδωσαν πολύτιμο χέρι βοηθείας στην παράταξη της ΝΔ, συνδιοικώντας τον Δήμο μαζί της από καίρια πόστα που τους ανατέθηκαν. Άρα καμία αντιπολιτευτική διάθεση, ίσα – ίσα σύμπραξη μέχρι κεραίας.

 Ιεραρχήστε μας τα τρία σοβαρότερα προβλήματα στο Δήμο δίνοντας όμως και την πρόταση επίλυσής τους.

 Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο Δήμο Ζωγράφου είναι σημαντικά και βέβαια δεν διαφέρουν από όσα αντιμετωπίζουν και στην υπόλοιπη Αττική. Τα προβλήματα έχουν σχέση και με τις κεντρικές πολιτικές που εφαρμόζονται κι όχι μόνο με τις επιλογές της κάθε δημοτικής αρχής. Άρα όποιος ονειρεύεται να λύσει προβλήματα της τοπικής διοίκησης χωρίς να θίξει το κεντρικό πλαίσιο λειτουργίας των δήμων, θα απογοητευτεί οικτρά. Ξεχωρίζοντας τρία αρκετά σοβαρά θα λέγαμε τα εξής:

1. Το ζήτημα της υποστελέχωσης των υπηρεσιών του δήμου και των εργασιακών σχέσεων που επικρατούν είναι τεράστιο και έχει αντανάκλαση σε όλες τις υπηρεσίες που θα έπρεπε να προσφέρει ο δήμος στους δημότες του. Το προσωπικό είναι δραματικά μειωμένο στην καθαριότητα, ενδεικτικά στην αποκομιδή δεν ξεπερνούν τους 30 που προφανώς και δεν φτάνει για να καθαρίσει την πόλη, με τους εργαζόμενους να εξαντλούνται καθημερινά μιας και η εντατικοποίηση της εργασίας βαράει κόκκινο. Αντίστοιχα στις τεχνικές υπηρεσίες, στην υπηρεσία πρασίνου έχουν απομείνει ελάχιστοι εργαζόμενοι και αρκετές από τις βασικές εργασίες ανατίθενται σε εργολάβο, με περισσότερα χρήματα από την τσέπη των δημοτών και αμφίβολης ποιότητας υπηρεσίες. Λύση υπάρχει, είναι η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού ώστε να στελεχωθούν επαρκώς όλες οι υπηρεσίες, όμως όλες οι κυβερνήσεις το αρνούνται γιατί θα επιβαρυνθούν τα οικονομικά των δήμων. Δηλαδή στη λογική κόστους  – οφέλους θα γείρει η πλάστιγγα υπέρ του κόστους. Επιπλέον κρατούν όμηρους του εργαζόμενους με τις συμβάσεις και δίνουν κρατικό χρήμα στους διάφορους εργολάβους. Οι δήμαρχοι με την σειρά τους και η δημοτική αρχή Θώδα αρνούνται να διεκδικήσουν από το κράτος το αυτονόητο, κι αρκούνται να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάθε φορά που διώχνουν συμβασιούχους εργαζόμενους, ενώ δεν διστάζουν σε κάθε ευκαιρία να δίνουν κι άλλες υπηρεσίες σε ιδιώτες.

2. Η κατάσταση με την σχολική στέγη στον δήμο Ζωγράφου σε όλες τις βαθμίδες, από πρόβλημα εξελίσσεται πλέον σε εφιάλτη. Οι σχολικές μονάδες είναι στην πλειοψηφία τους πολλών δεκαετιών, η δημοτική αρχή προσπαθεί να τις φτιασιδώσει με μπαλώματα, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για ανέγερση καινούριου σχολείου. Για την ακρίβεια το υπό ανέγερση νηπιαγωγείου της οδού Μακρυγιάννη που είναι το μοναδικό νέο κτίσμα με ευθύνες του εργολάβου και της δημοτικής αρχής έχει παγώσει και δεν πρόκειται να είναι έτοιμο για τη νέα σχολική χρονιά. Την άθλια εικόνα για τα σχολεία του δήμου συμπληρώνουν τα ελαφρώς τύπου προκάτ στο Γουδί και στην οδό Δημοκρατίας που έκαναν τον δήμο «διάσημο» στο πανελλήνιο. Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα σε αντίθεση με αυτή που φαντασιώνονται τα στελέχη της δημοτικής αρχής και θέλουν μάλιστα να μας πείσουν για το αντίθετο. Και σε αυτό το πρόβλημα υπάρχει λύση και λέγεται σχέδιο για ανέγερση νέων κτηρίων σε όλες τις βαθμίδες, από τους παιδικούς σταθμούς, μέχρι και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες του 21^ου αιώνα. Και βέβαια επειδή καμία κυβέρνηση δεν είναι απλόχερη στην χρηματοδότηση, εμείς υποστηρίζουμε ότι η δημοτική αρχή που θέλει πραγματικά να χτίσει σχολεία διεκδικεί δυναμικά, αγωνιστικά μαζί με τους δημότες της, όπως κάνουν οι δημοτικές αρχές που είναι μπροστά οι κομμουνιστές. Άρα λύση υπάρχει αλλά πρέπει να επιλέξεις με ποιους είσαι….
3. Η φορομπηχτική πολιτική αυτής της δημοτικής αρχής και των προηγούμενων σφίγγει διαρκώς την θηλιά στο λαιμό που βάζουν στους εργαζόμενους οι κυβερνήσεις. Ειδικά τώρα που η ακρίβεια στα καύσιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης έχει πραγματικά ξεφύγει δεν καταλαβαίνουμε γιατί η δημοτική αρχή δεν μειώνει τα δημοτικά τέλη τόσο στα νοικοκυριά όσο και στους μικρούς επαγγελματίες. Η μόνιμη επωδός ότι θα χρεωκοπήσει ο δήμος, είναι τουλάχιστον προκλητική όταν χρεωκοπούν ήδη οι δημότες του. Ας αναρωτηθούμε, τον χειμώνα που μόλις τελείωσε πόσο σπίτια Ζωγραφιωτών τον πέρασαν χωρίς πετρέλαιο και πόσα είδαν λογαριασμούς ρεύματος τετραψήφιους; Ποια ήταν η βοήθεια του δήμου σε αυτές τις οικογένειες; Και εδώ υπάρχει λύση, και είναι η διεκδίκηση επιπλέον κρατικής χρηματοδότησης στο δήμο, η απόδοση των παρακρατηθέντων στους δήμους από το κράτος. Και ναι αυτό είναι πιο ρεαλιστική λύση από οικογένειες που πεινάνε και κρυώνουν.

Ένα αισιόδοξο μήνυμα για το «Μετρό» που φτάνει στου Ζωγράφου;

 Προφανώς και η έλευση του «Μετρό» στον δήμο Ζωγράφου είναι σημαντικό για την καθημερινότητα των δημοτών. Αν αναλογιστούμε ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα στο δήμο μας είναι πολύ οξυμένο, ότι μεγάλος πληθυσμός φοιτητών που διαρκώς χρειάζεται να μετακινείται, τότε καταλαβαίνουμε ότι πραγματικά θα βοηθήσει. Βέβαια και σε σχέση με την δημιουργία των τριών σταθμών του «Μετρό» η εξέλιξη δεν είναι τελείως ανέφελη και υπέρ των συμφερόντων του ζωγραφιώτικου λαού. Όπως προαναφέραμε ο φοιτητικός πληθυσμός του δήμου μας είναι μεγάλος, γι αυτό ως «Λαϊκή Συσπείρωση» εδώ και πολλά χρόνια προτείναμε και επιμείναμε να δημιουργηθεί σταθμός στο κοιμητήριο και όχι στην πλατεία Γαρδένιας, ώστε να εξυπηρετεί ο κύριος όγκος των καθημερινά μετακινούμενων, που είναι οι φοιτητές του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ. Η διοίκηση της Αττικό Μετρό εξαρχής ξεκαθάρισε ότι ένας τέτοιος σταθμός δεν την συμφέρει οικονομικά, και εκεί τελείωσε η όποια συζήτηση από όλες τις δημοτικές αρχές. Κατανοείται πόσο επιζήμιο είναι αυτό την στιγμή που θα γίνει ένα τόσο μεγάλο έργο να μην γίνει ολοκληρωμένο. Επιπλέον από την τελευταία συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο πριν δυο μήνες αναδείχθηκε ότι ο δήμος Ζωγράφου θα απολέσει περιουσιακά του στοιχεία εκεί που θα δημιουργηθούν οι νέοι σταθμοί. Ειδικά στην πλατεία Γαρδένιας ο δήμος θα χάσει τα καταστήματα που υπάρχουν στο κάτω μέρος της πλατείας που θα περιέλθουν στην Αττικό Μετρό. Μάλιστα όλα τα παραπάνω η εταιρεία κατασκευής κατά κάποιον τρόπο τα ανακοίνωσε και δεν τα συζητάει. Και σε αυτήν την περίπτωση οι δημοτικές αρχές παρακολουθούν τα τεκταινόμενα χωρίς στην ουσία να διεκδικούν τα συμφέροντα του δήμου.

Κάτι ύστερο κύριε Καραβίδα. Η παράταξή σας θα μπορούσε να συμφωνήσει με την Διοίκηση και να προχωρήσει σε κάποιες κοινές αποφάσεις, παρ’ όλες τις διαφορές ιδεολογικής μορφής, που υπάρχουν;

 Η ερώτηση σας αυτή είναι ωραία ευκαιρία κύριε Ραυτόπουλε να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν μιλάμε για ιδεολογικές διαφορές δεν μιλάμε για κάτι που είναι θεωρητικό, κάτι φιλοσοφικό ή κάτι που βρίσκεται στη σφαίρα της φαντασίας. Για εμάς η ιδεολογία μας καθορίζει την στάση ζωή μας απέναντι στα μικρά και στα μεγάλα προβλήματα, έχει πρακτική εφαρμογή στην καθημερινότητα. Για να το πούμε απλά υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, αυτή είναι η κόκκινη γραμμή μας. Οπότε είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε με την οποιαδήποτε διοίκηση σε κοινές αποφάσεις που υπερασπίζονται τα λαϊκά συμφέροντα. Είναι νομίζουμε μια ερώτηση που θα πρέπει να απαντήσουν οι άλλες παρατάξεις. Για παράδειγμα έχουμε προτείνει κατ’ επανάληψη στην δημοτική αρχή Θώδα να ζητήσει και να διεκδικήσει προσλήψεις μόνιμου και σταθερού προσωπικού, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και θα μας βρει στο πλάι του. Όμως η δημοτική αρχή το αρνείται πεισματικά και επιλέγει τους εργολάβους. Ένα ακόμα παράδειγμα είναι η πρόταση μας για μείωση των δημοτικών τελών στο ύψος μείωσης του λαϊκού εισοδήματος την τελευταία δεκαετία. Κι αυτό το αρνείται η δημοτική αρχή. Όμως δεν μας εξηγεί πως γίνεται ο δημότης που είδε να μειώνεται δραματικά ο μισθός και η σύνταξη του, που θα βρει να πληρώσει τα ίδια ίσως και μεγαλύτερα δημοτικά τέλη. Υποθέτουμε με βάση και την ερώτηση σας ότι η άρνηση της δημοτικής αρχής συνδέεται με κάποια ιδεοληψία. Ας την ξεπεράσει λοιπόν, ιδού η Ρόδος  ιδού και το πήδημα.