"Θα παραμείνω μοχλός πίεσης" Μιχάλης Πετράκης

“ΟΡΜΗ και ΘΥΕΛΛΑ” ακούστηκε αρκετό καιρό πριν να ψιθυρίζεται στους ζωγραφιώτικους κύκλους και όλοι άρχισαν να αναρωτιούνται “τι σημαίνει”, “τι είναι”, “άλλη παράταξη;”, “ποιός είναι”, “που το πάει” και άλλα τέτοια, μέχρι που ακούστηκε και το όνομα αυτού Μιχάλης ΠΕΤΡΑΚΗΣ.

Γέννημα θρέμμα ζωγραφιώτης τάραξε τα λιμνάζοντα δημοτικά νερά, με την πληθωρική του παρουσία και την αυστηρή επικριτική ματιά των γεγονότων που σχολίαζε αλλά και εξακολουθεί να σχολιάζει.

Αποτέλεσμα της όλης αυτής δραστηριότητάς του να κρίνεται άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά.

Όλα αυτά λοιπόν ο Μιχάλης Πετράκης με την ανοικτή επιστολή του στον Τοπικό Τύπο, εξηγεί:

«Τον τελευταίο καιρό, κάποιοι φίλοι μου επέστησαν την προσοχή στο εξής:

Όταν ασχολείται κανείς συνεχώς με τόσο πάθος και ανιδιοτελώς για τα δημοτικά πράγματα, (όπως και για κάθε μεγάλο ζήτημα δημόσιου ενδιαφέροντος άλλωστε), μπορεί να παρεξηγηθεί από ανθρώπους που δεν τον γνωρίζουν. Ακόμη μπορεί και να χρησιμοποιηθεί έξυπνα από διάφορους ¨πονηρούς¨, οι οποίοι έχουν ιδιοτελείς σκοπούς ή διαφορετικές πολιτικές ή προσωπικές στοχεύσεις από τον ανιδιοτελώς εμπλεκόμενο.

Μάλλον είναι μιά σωστή διαπίστωση, η οποία με οδηγεί στο να ξεκαθαρίσω κάποιες βασικές αρχές μου σχετικά με το πώς βλέπω τα πράγματα:

• Η καταρχήν κινητήρια δύναμη της ενασχόλησής μου με τα δημοτικά πράγματα, είναι ένα ισχυρό αίσθημα ενότητας που δημιουργήθηκε μέσα μου με τα χρόνια, για την πόλη του Ζωγράφου και για τους Ζωγραφιώτες. Νοιώθω την πόλη μας σαν έναν ζωντανό ιστορικό οργανισμό, που στις φλέβες του κυλάμε όλοι μας. Κυλάνε τα συναισθήματα -η ψυχή- των καθημερινών Ζωγραφιωτών, οι χαρές και οι λύπες μας, οι καθημερινές ανάγκες και οι ελπίδες μας. Όλοι είμαστε κύτταρα της πόλης, αλλά ο καθένας μόνος του λίγα πράγματα μπορεί να κάνει για την πόλη. Η πόλη είναι μία ανθρωπο-κοινωνική οντότητα ανώτερης τάξης από τον καθένα μας, και μας καθορίζει όλους μαζί. Έτσι ο καθένας μας ¨μετράει¨ ξεχωριστά, αλλά ¨μετράει¨ περισσότερο η σχέση μας με πλευρές της κοινωνικής ζωής της πόλης μας, ακόμη και αν αυτή η σχέση είναι στην λαϊκή αγορά, στο καφενείο, στα μαγαζιά, στην κυκλοφορία, στις παιδικές χαρές και στα σχολεία, στο γήπεδο και στον κινηματογράφο.

• Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να διαχωρίσουμε τελείως την ιστορική μοίρα και την πορεία της πόλης μας, από την συνολική πορεία της πατρίδας, του λαού και του έθνους μας. Μπορούμε όμως να κάνουμε πολλά και ιδιαίτερα πράγματα στου Ζωγράφου, μέσα σε αυτούς τους μεγάλους ιστορικούς και κοινωνικούς ¨φράχτες¨ που έχουν επιβάλλει στον λαό και στην πατρίδα μας. Και μπορούμε να τα κάνουμε αυτά, την ίδια στιγμή που θα πρέπει να παλεύουμε μαζί με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες για την εθνική και κοινωνική μας αυτοδιάθεση. Για να ρίξουμε αυτούς τους ¨φράχτες¨ ή τουλάχιστον να διευρύνουμε τα όρια των επιλογών στη ζωή μας. Οι ευθύνες για την σημερινή κατάσταση του λαού και της χώρας, της κεντρικής κρατικής διοίκησης και των δήμων, είναι διαχρονικές και αφορούν σε όλες τις κομματικές δυνάμεις που κυβέρνησαν αυτήν την χώρα μέχρι σήμερα, χωρίς βέβαια να φέρνουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης.

• Η ελπίδα βρίσκεται στις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας. Στον πολιτισμό, την βούληση και την ενεργοποίηση των απλών πολιτών, των ομάδων, των συλλόγων και όλων των συλλογικών κοινωνικών μορφών, που μπορούν να δηλώσουν ¨εμείς¨. Απέναντι στην προϊούσα διάλυση της κοινωνίας, την διάλυση των παντός είδους ¨εμείς¨ και τις κοινωνικές αρρώστιες που αυτή η κατάσταση ¨γεννάει¨, η ελπιδοφόρα απάντηση βρίσκεται σε αυτούς που προτείνουν ή χτίζουν κοινωνικές σχέσεις και κοινωνία. Με ενδιαφέρον και συνεννόηση, με συνεργασία, με αλληλεγγύη, με δημιουργία και δράση σε όλα τα επίπεδα από την εργασία, την παιδεία και την εκπαίδευση, την άθληση, τον πολιτισμό, μέχρι την διασκέδαση, τις γιορτές και τα γλέντια, από το σπίτι, την παρέα, την γειτονιά μέχρι τον δήμο και ολόκληρη τη χώρα. Και αυτό μπορεί να γίνει σήμερα μόνο από εμάς, τους απλούς-καθημερινούς πολίτες που έχουν συντηρήσει μία κοινωνική συνείδηση μέσα σε αυτή τη διάλυση. Γι αυτό το λόγο η κατεύθυνση της τυπικής και άτυπης κοινωνικής και θεσμικής οργάνωσης της ζωής μας, θα πρέπει να είναι μία κατεύθυνση προς την άμεση δημοκρατία και έναν αντίστοιχο πολιτισμό. Γι αυτό σε αυτό το ελπιδοφόρο δρομολόγιο επανασυγκρότησης της κοινωνίας, χωράνε όλοι εκτός από τους ναζιστο-φασίστες, οι οποίοι εχθρεύονται και πολεμούν από άποψη αρχής την ιδέα της δημοκρατίας, παρότι αυτή γεννήθηκε στη χώρα μας.

• Όταν σε κάτι συμφωνούνε πολλοί, πιστεύω ότι είναι τελείως ανόητο να μην συνεργάζονται για να κάνουν αυτό το κάτι. Είναι αστείο το φαινόμενο, να συμφωνούνε δύο παρατάξεις στον Δήμο ότι χρειάζεται για παράδειγμα μία πεζοδρόμηση, ένα δημοτικό παρκινγκ, ή ακόμη ένα καλό κτίριο με εξοπλισμό και μία καλή οργάνωση για ένα Κέντρο Δια Βίου Μάθησης στου Ζωγράφου ώστε να μπορούν οι ενήλικες πολίτες που ενδεχομένως θέλουν να μάθουν δωρεάν κομπιούτερ, μία ξένη γλώσσα ή μία τέχνη να απολαύσουν και να μάθουν αυτό που θέλουν, και να μην κάνουν τίποτε επειδή συγκρούονται μεταξύ τους σε άλλα θέματα ως διαφορετικές παρατάξεις. Εδώ πρέπει να υπερισχύσει η ¨ενότητα στη δράση¨. Δρούμε και κάνουμε μαζί οποιοδήποτε επί μέρους ή συνολικότερο έργο για το οποίο συμφωνούμε. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε σε όλα. Εξαιρούνται όπως ανέφερα οι φασιστο-ναζιστές, με τους οποίους δεν υπάρχει καμία συνεργασία για τους λόγους που ανέφερα.

 

Αυτές είναι μερικές από τις θεμελιώδεις αρχές και σκέψεις μου, οι οποίες με διαφοροποιούν από πολλούς συμπολίτες μας που ασχολούνται με τα δημοτικά πράγματα. Ελπίζω τώρα, με αυτά τα λιγοστά, αλλά βασικά στοιχεία γενικής πολιτικής μου κατεύθυνσης που παρέθεσα, να μην με ¨μπλέκετε¨ με ανθρώπους διαφορετικών κατευθύνσεων ή ιστορίας, απλώς και μόνο επειδή μπορεί να είναι γνωστοί και φίλοι μου, ή επειδή μπορεί να έτυχε να μας φωτογραφίσει κάποιος μαζί σε μία παρέα.

Εγώ, σαν ένας απλός, ενεργός Ζωγραφιώτης, θα συνεχίσω να ενδιαφέρομαι, να κάνω κριτική και προτάσεις για τα μικρά προβλήματα των πολιτών και της πόλης μας από τα χαλασμένα παγκάκια, τα πάρκινγκ, τα πεζοδρόμια κλπ, -(και ας με χλευάζουν κάποιοι υποτιθέμενοι μεγαλοπιασμένοι και μεγαλοσχήμονες της πόλης μας)-, έως και μεγάλα λειτουργικά, θεσμικά, πολιτικά και πολιτιστικά ζητήματα (όπως η προσπάθεια για την συγκρότηση και λειτουργία ζωντανών επιτροπών γειτονιάς από απλούς πολίτες, ή η απλή έκφραση της γνώμης τους μέσα από οργανωμένο διάλογο και η ζωντανή και ουσιαστική σχέση πολιτών-δήμου). Θα μπορούσα να επεκταθώ σε ιδιαίτερες παρατηρήσεις και προτάσεις για μία νέα στρατηγική στο δήμο μας, για τη σχέση με την περιφέρεια και το κεντρικό κράτος.

Δεν θα το κάνω, γιατί αυτό σημείωμα δεν είναι καμιά πολιτική διακήρυξη παράταξης. Είναι ένα προσωπικό ξεκαθάρισμα γενικής πολιτικής ταυτότητας στα πλαίσια της ενασχόλησής μου με τα δημοτικά πράγματα. Αν αυτή η μικρή μου και ανιδιοτελής προσπάθεια προσφέρει έστω και το ελάχιστο στην πόλη μας, στους συμπολίτες μας και στην κοινωνική τους συνείδηση, τότε ανταμείβομαι πάρα πολύ με το να νοιώθω όμορφα και να έχω την εσωτερική αίσθηση της δημιουργικής προσφοράς. Ελπίζω αυτή μου η στάση να προσφέρει και σε μία δημιουργική δυναμική στην πόλη μας στο μέλλον.

Με βάση τα παραπάνω, η κακόπιστη γκρίνια που μπορεί να ακούγεται για την κριτική μου διάθεση και στάση, δεν με αγγίζει. Αυτά προς το παρόν, και συγνώμη αν κούρασα όσες και όσους είχαν την υπομονή να διαβάσουν αυτήν την προσωπική δήλωση.»

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ

«ένας απλός αλλά ενεργός στα κοινά, Ζωγραφιώτης»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Άλλη άποψη στου Ζωγράφου

Άλλη άποψη στου Ζωγράφου