ΣΟΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ «prima soprano» Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Δημοτικού Ωδείου Ζωγράφου

Το Δημοτικό Ωδείο Ζωγράφου έχει την τιμή για πρώτη φορά  από τη σύστασή του, τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή να την κατέχει μια παγκοσμίου φήμης prima soprano η οποία έχει εμφανισθεί στα πιο σημαντικά λυρικά θέατρα της Ευρώπης, έχει δώσει πολυάριθμες συναυλίες και ρεσιτάλ τραγουδιού, με διθυράμβους κριτικών σχολίων που σκιαγραφούν με πραγματικούς χαρακτηρισμούς την προσωπικότητα της.
Το όνομά της: ΣΟΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ.
Ατελείωτες οι κριτικές ανά τον κόσμο για την prima soprano που «δεν τραγούδησε απλώς τα τραγούδια … τα έζησε» και που από το μήνα Απρίλιο, μετά από ένα προσωπικό δράμα που βίωσε, επέστρεψε στην πατρίδα της και ανέλαβε το Δημοτικό Ωδείο Ζωγράφου.
«Η γεμάτη ζωή πρωταγωνίστρια στη σκηνή και η γεμάτη πάθος συγκινητική ερμηνεύτρια» όπως έχει γραφτεί, ανέλαβε τα ηνία του Ωδείου μετά από μια τυχαία γνωριμία με τον Πρόεδρο του Ν.Π. Πολιτισμού και Αθλητισμού Δημήτρη Καντιώτη και είναι αποφασισμένη να δώσει ζωή, να δημιουργήσει, να αναδείξει, να αφήσει τη δικιά της πινελιά και σε αυτόν τον τομέα,  με υψηλού επιπέδου μουσικής εκπαίδευσης, μουσικής παιδείας και ανάδειξη νέων μουσικών ταλέντων.
Συναντήσαμε τη νέα Καλλιτεχνική Διευθύντρια στα γραφεία του Ωδείου που βρίσκονται στο πάρκο Γουδί, η οποία μας έκανε μια μερική διαδρομή από τη μεγάλη  καλλιτεχνικής της πορείας, μέχρι σήμερα.

Ποια είναι η prima soprano Σόνια Θεοδωρίδου;

Είμαι μια γυναίκα που ξεκίνησε από τη Βέροια με μεγάλα όνειρα και φιλοδοξίες, κύριε Ραυτόπουλε, έχοντας τη τύχη με το μέρος μου. Σε τι όμως; Η εργατικότητά μου, η πίστη μου σε αυτό που κάνω και η θέλησή μου με αντάμειψαν.

Ποια είναι η καλλιτεχνική πορεία σας μέχρι σήμερα;

Τελειώνοντας το Λύκειο πήγα στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, παίρνω το πρώτο βραβείο υποτροφιών «Μαρία Κάλλας», φεύγω στο εξωτερικό με υποτροφία, πηγαίνω στην Κολωνία  της Γερμανίας όπου εκεί έκανα το master μου πάνω στο τραγούδι και όχι μόνον. Παράλληλα άρχισα να σπουδάζω και ξένες γλώσσες, μιλάω ήδη έξι. Στη συνέχεια πήγα στο Λονδίνο και συνέχισα να σπουδάζω με την περίφημη δασκάλα  Vera Rozsa και από εκεί η καριέρα μου εκτινάχτηκε κατά κάποιο τρόπο, γιατί είχα πάλι την τύχη να βρεθώ σε πολύ μεγάλα θέατρα, αν και αρχάρια, με πολύ σπουδαίους διεθνείς μαέστρους και σήμερα βρίσκομαι εδώ, στο Δήμο Ζωγράφου.

Είστε μια από τις λίγες Ελληνίδες Λυρικές Τραγουδίστριες που τραγούδησαν στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου. Τελευταία ηχογραφήσατε δύο albums με μελοποιημένη ποίηση του Καβάφη. Πως προέκυψε αυτή η ηχογράφηση;

Το 2010 με το σύζυγό μου το μαέστρο Θεόδωρο Ορφανίδη, διαμένοντας  στο Βερολίνο, νοιώθοντας και βλέποντας αυτό που έρχεται αποφασίσαμε να ιδρύσουμε ένα Πολιτιστικό Κίνημα που το ονομάσαμε «Beautiful Greece», «Ωραία Όμορφη Ελλάδα». Μέσα σε αυτό το Πολιτιστικό Κίνημα καθώς ιδρύσαμε και την ορχήστρα μας Mobile, σκοπός της οποίας (ορχήστρας μας) ήταν η ανάδειξη της ελληνικής λόγιας μουσικής στα πέρατα του κόσμου. Σε όλες αυτές τις δραστηριότητες που κάναμε, με την ορχήστρα μας παίζουμε μουσική από όλες τις Χώρες Κίνα, Ιαπωνία κ.α., αυτή η ηχογράφηση λοιπόν του Καβάφη ήταν σκέψη ενός συνθέτη Έλληνα, που είναι και γιατρός, του Αθανασίου Σίμογλου ο οποίος ζει και εργάζεται στη Στουτγάρδη και νομίζω ότι το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.

Ποιος ήταν ο συνδετικός κρίκος κυρία Θεοδωρίδου που σας έκανε την πρόταση ώστε να ενταχθείτε στον προγραμματισμό της σημερινής Διοίκησης.

Τον Αύγουστο του 2014 ήμουνα στη Σέριφο για κάποιες παραστάσεις. Εκεί απλά γνώρισα τον κ. Καντιώτη. Επέστρεψα στην Αθήνα που  ζούσα ένα προσωπικό οικογενειακό δράμα. Εξ αιτίας ενός τροχαίου  που έπαθε η αδελφή μου η οποία παρέμεινε στο ΚΑΤ 15 μήνες στην εντατική, αλλά δυστυχώς κατέληξε το Σεπτέμβρη. Στο δυστύχημα αυτό είμαστε μαζί και είμαστε και δίδυμες. Με τον άντρα μου σκεφτήκαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε γιατί άφησε και παιδιά πίσω της. Οι λόγοι για μένα του τι μπορούμε να κάνουμε ήταν περισσότερο συναισθηματικοί, γιατί αυτός ο θάνατος ήταν ένα τόσο τεράστιο γεγονός στη ζωή μου, που έγινε και η αιτία να διερωτηθώ για το πότε και πως θα μπορέσω να επιστρέψω στην πατρίδα μου μετά από απουσία 30 χρόνων. Τυχαία πάλι συνάντησα τον κ. Καντιώτη, ο οποίος μου είπε ότι «σκεπτόμαστε για κάποιον Καλλιτεχνικό Διευθυντή στο Δήμο Ζωγράφου». Τότε για πρώτη φορά μου γεννήθηκε η σκέψη ότι θα μπορούσα να δεχτώ αυτή την πρόταση. Από πρώτης Απριλίου λοιπόν βρίσκομαι στη Χώρα μου, τα πράγματά μας ακόμη δεν έχουν φτάσει και είμαι εδώ. Με την κ. Καφατσάκη έχουμε συναντηθεί δύο φορές. Την πρώτη που πήγα μόνη μου στο γραφείο της και τη δεύτερη όταν συναντήθηκε με όλους τους καθηγητές του Ωδείου, για να με παρουσιάσει.

Έχετε ασχοληθεί άλλη φορά με τη διοίκηση τέτοιου μουσικού χώρου «Ωδείου» για την εκμάθηση  μουσικής στους νέους;

Από το 2010 ήμουνα καθηγήτρια Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου όπου δίδασκα τραγούδι στην πιο ανώτερη Σχολή που υπάρχει στη Γερμανία και υπήρξα και Καλλιτεχνική Διευθύντρια στην ιδιαίτερη πατρίδα μου τη Βέροια, ενός θεσμού που ονομάζεται «ανθρώπινη Φωνή»
Εκεί εκτέλεσα χρέη  Καλλιτεχνικού Διευθυντή και στην διοργάνωση κοντσέρτου αλλά και σε εκπαιδευτικά προγράμματα για νέους και κάλεσα πολύ διάσημους καλλιτέχνες, σας αναφέρω χαρακτηριστικά την  Krista Lyrics, όπου εκεί είχαμε σεμινάρια τραγουδιού, παραδίδαμε δωρεάν μαθήματα γιόγκα στους γονείς, έρχονταν νέα παιδιά, δίναμε υποτροφίες κλπ.

Μήπως η διεθνής καριέρα σας στη μουσική και οι υποχρεώσεις σας επηρεάσουν το έργο σας στο Ωδείο; 

Υπάρχει ένα θετικό και ένα αρνητικό σε αυτή την ερώτηση. Το θετικό είναι ότι η επιρροή μου ως διεθνής καλλιτέχνης θα έχει μια ευκολία στο να μπορούμε να καλούμε σε σεμινάρια επίσης διεθνούς καλλιτέχνες.
Το αρνητικό ίσως αυτό που θέλετε να πείτε είναι ότι μπορώ να λείπω ή να μην είμαι εδώ. Έχω φροντίσει τουλάχιστον τον προγραμματισμό μου για το επόμενο έτος, όσο διαρκή αυτό το συμβόλαιό μου να είναι τέτοιο που να μην επηρεάζει την παρουσία μου στο Ωδείο. Εξάλλου γνωρίζω ότι οι καλλιτεχνικοί διευθυντές που έχουν περάσει, δεν είχαν καθημερινή παρουσία, αλλά ερχόντουσαν μόνον για να υπογράφουν και να φεύγουν.
Εγώ έρχομαι εδώ, υπάρχω, καθαρίζω, αυτήν την αίθουσα που βλέπετε  (εννοεί την αίθουσα του Ωδείου που στεγάζεται στο πάρκο Γουδί) την καθάρισα εγώ μόνη μου διότι η καθαρίστρια έφυγε 12 η ώρα. Βάφω, συμμετέχω, δημιουργώ. Δεν ήρθα για να πάρω ένα μισθό και να φύγω γιατί δεν είναι αυτό το πρόβλημά μου. Η δική μου πορεία στην τέχνη και γενικότερα τα όσα κάνω δηλώνει ότι θέλω να δημιουργήσω, να προσελκύσω νέα παιδιά στο Ωδείο για να ξαναζωντανέψει, γιατί όπως ξέρετε τα τελευταία χρόνια βρισκόταν σε μεγάλη παρακμή. Δεν είμαι εγώ αυτή που θα αναλύσει το «τι» και το «γιατί».

Τι συναντήσατε, τι ακούσατε, τι καταλάβατε από την πρώτη επαφή σας με τους συντονιστές του Ωδείου, πως νοιώσατε και πως σας αντιμετώπισαν, αλλά και τι θέση πήρατε; 

Αρχικά δεν θα απαντήσω «κοτσομπολίστικα», αλλά ρεαλιστικά και αληθινά όπως τα αντιμετώπισα κύριε Ραυτόπουλε. Από την πλευρά της Διοίκησης πολύ ζεστά, από την πλευρά ενός μέρους του προσωπικού με εχθρότητα. Έγινε ένας τεράστιος πόλεμος να λασπωθεί το όνομά μου όσο γινόταν με δημοσιεύματα, με ψευδής αναρτήσεις του στυλ «εγώ θα διοικώ από το Βερολίνο» και διάφορα άλλα, όμως η δουλειά μου εμένα δεν είναι να δημιουργήσω στρατόπεδα, να ανήκω κάπου ή να μην ανήκω.
Εγώ θέλω να δουλέψω. Αυτό που αντίκρισα εδώ, είναι μια πλήρη εγκατάλειψη.
Αντίκρισα ένα ακυβέρνητο Ωδείο, αντιμετώπισα μερίδα των καθηγητών που δεν θέλει να εργάζεται, είδα ότι ο καθένας να σηκώνει το δικό του μπαϊράκι και να κάνει ΟΤΙ θέλει  και να μην υπάρχει σεβασμός προς ένα θεσμό.
Από την άλλη όμως βρήκα και καθηγητές που θέλουν να δουλέψουν και να δημιουργήσουν. Απλώς τους έλειπε το κίνητρο, τα μέσα κατά κάποιον τρόπο για να κάνουν αυτό που πρέπει. Επίσης υπάρχει και το θέμα της μετακόμισης του Ωδείου. Επιμένω να λέω ότι το Ωδείο το φτιάχνει ο άνθρωπος, η ψυχή του και όπου και να με πάνε δεν με πειράζει, εγώ θα εργαστώ, είμαι ικανή να δημιουργήσω από το τίποτα κάτι ωραίο.
Έχω πρότυπά μου σπουδαίους ανθρώπους, όπως τον κ. Ανδρέου που έφτιαξε μια ολόκληρη ορχήστρα με παιδιά του δρόμου. Τώρα θέλω να πιστεύω ότι θα προσελκύσω το πνεύμα, οι γονείς κυρίως να δουν τι προσπάθεια κάνουμε, θέλω μέσα από τη ποιότητα που θα παράξουμε, από τους καθηγητές που θα φέρουμε, από τα ανοίγματα που θέλει να κάνει ο Πρόεδρος ο κ. Καντιώτης, γιατί είχε την ιδέα να μεγαλώσουμε το Ωδείο και να δημιουργήσουμε δύο επί πλέον τμήματα, όπως είναι το μιούζικαλ που δεν υπάρχει σε κανένα δημοτικό Ωδείο, σε πολύ υψηλό επίπεδο, όπως και της παραδοσιακής μουσικής, τζαζ μουσικής, ροκ  μουσικής, να έρθουν τα νέα παιδιά από τα γύρω Πανεπιστήμια  και τη θεωρώ καταπληκτική αυτή την ιδέα, οπότε θα ξαναρχίσει να ζει το Ωδείο.
Αυτή τη στιγμή θέλω να δημιουργήσω τρείς χορωδίες, να κάνω ένα μεγάλο κάλεσμα για παιδική, νεανική και ενηλίκων χορωδία, αυτές τις ημέρες επισκεπτόμαστε τα πρώτα σχολεία, θα παίξουμε, θα τραγουδήσουμε στα παιδιά και συνεχίζουμε.

Αν και αναφερθήκατε παραπάνω για τις μελλοντικές σας ενέργειες, υπάρχει κάποια άλλη σκέψη, κάποιος προγραμματισμός που αφορά το Ωδείο;  

Κατ’ αρχάς η πρώτη μου σκέψη είναι να μαθευτεί ότι υπάρχει το Ωδείο και να μαθευτεί ότι σε αυτό το Ωδείο θα γίνουν ωραία πράγματα. Αυτό θα το υλοποιήσω μιλώντας στα παιδιά, στους γονείς και γενικότερα στον κόσμο. Είμαι αρκετά εξωστρεφής λόγω επαγγέλματος, αγαπώ τον κόσμο, θέλω να τον προσελκύσω. Άρα αρχίζουμε με μια καμπάνια στα σχολεία, όπως προείπα, θα πάω και στο Πανεπιστήμιο, θα βγω στους δρόμους, θα μοιράσω φυλλάδια, θα μιλήσω στον κόσμο. Αυτά θα κάνω.

Αυτή είναι η νέα Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Ωδείου στο Δήμο Ζωγράφου και ευχόμαστε το πέρασμά της να δώσει και να σφραγίσει την ώθηση για κάτι πιο μεγάλο.