Η Ζωή είναι ωραία (για αρχηγός)

Σε μία κυβέρνηση που δεν έχει, καν, συμπληρώσει δύο μήνες στην εξουσία, το να αναδεικνύεται η Πρόεδρος της Βουλής σε κεντρικό πρόσωπο αποτελεί πρωτόγνωρο φαινόμενο. Κι όμως. Η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου κατάφερε, για άλλη μία φορά χθες, να στρέψει πάνω της όλα τα βλέμματα. Ακόμη και εις βάρος του ίδιου του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος λίγα λεπτά πριν αρχίσουν τα προεδρικά παίγνια με τον κανονισμό της Βουλής είχε εκφωνήσει μία βαρυσήμαντη ομιλία στο Κοινοβούλιο, με ακροατές όχι μόνον τους «300» αλλά και τους πέντε, επτά (όσοι είναι) στην αποψινή πολυμερή ειδική διάσκεψη για την Ελλάδα στις Βρυξέλλες.
Απορρίπτω, εκ προοιμίου και με ένταση, κάθε προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η 38χρονη Πρόεδρος της Βουλής με όρους γραφικότητας. Κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύει για κάποια κυβερνητικά στελέχη και αρκετούς εκ των μελών της σημερινής Βουλής, όχι όμως και για την μόλις επί 2,5 χρόνια βουλευτή Α' Αθήνας.
Η κ. Κωνσταντοπούλου λειτουργεί βάσει σχεδίου.
Δημιουργεί, για τον εαυτό της, ένα ισχυρό προφίλ, έναν πόλο στα, ούτως ή άλλως, ρευστά όρια του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και μέσω της ευθείας αντιπαράθεσης με στελέχη του κόμματός της, όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ν. Φίλης (εξ αυτών που θεωρούνται πολύ κοντά στην ηγεσία) ή ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Μπαλάφας.
Μοιάζει να ανοίγει δική της ατζέντα, για παράδειγμα στο ζήτημα του «επαχθούς» χρέους, με τη θεσμική ιδιότητα της Προέδρου, χωρίς όμως προηγούμενη συνεννόηση με τα κόμματα της Βουλής ή τα μέλη της διάσκεψης των Προέδρων.
Δεν αποφεύγει όχι μόνον να διαφοροποιηθεί από κεντρικές κυβερνητικές επιλογές (σ.σ. δεν διαψεύστηκε η αρνητική της ψήφος στη συμφωνία Βαρουφάκη – Eurogroup) αλλά και να επιτεθεί στην ίδια την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το τελευταίο το έπραξε χθες, υπενθυμίζοντας, προφανώς προς τους επικεφαλής της Κ.Ο., ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε προαναγγείλει ότι η ψηφοφορία επί των νομοσχεδίων της κυβέρνησης για την ανθρωπιστική κρίση θα είναι ονομαστική. Αυτό ήταν και το επιχείρημά της προκειμένου να αιτιολογήσει τη σπουδή της να υιοθετήσει την πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας που κατέθεσαν οι έγκλειστοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Η κ. Κωνσταντοπούλου πέτυχε, χθες, κάτι το πρωτοφανές. Να την επιπλήττει το σύνολο της αντιπολίτευσης στην Ολομέλεια, πλην της Χρυσής Αυγής, με την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να λαμβάνει αποστάσεις. Παράλληλα, αποδομεί κομμάτι – κομμάτι τον μέχρι πρότινος τρόπο λειτουργίας του ελληνικού κοινοβουλίου, μέλος του οποίου είναι για πολλά χρόνια, και από το 2012 ως αξιωματική αντιπολίτευση, και το κόμμα της.
Πρόκειται περί θυμικού; Όχι! Μοιάζει με μία απολύτως σχεδιασμένη διαδρομή που έχει ως στόχο να αναβαθμιστεί η κ. Κωνσταντοπούλου σε δελφίνο. Όχι βέβαια του κ. Τσίπρα αλλά, πιθανά, της ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ που θα αποκοπεί από το σημερινό κόμμα εάν ο Πρωθυπουργός και η ομάδα του Μαξίμου αποφασίσουν ένα τίμιο αλλά και πολιτικά επώδυνο συμβιβασμό με την Ευρωζώνη. Εάν αυτό συμβεί, γιατί να μην είναι η κ. Κωνσταντοπούλου, αντί του Λαφαζάνη πχ, που θα ηγηθεί του σχήματος; Γιατί να μην εξασφαλίσει, παράλληλα, και τη συμπάθεια – στήριξη των «παραπλανηθέντων», κυρίως όμως αντιμνημονιακών, ψηφοφόρων της Χρ. Αυγής;
Σας φαίνεται απίθανο το σενάριο;
Όσο απίθανο ήταν, στις αρχές του 2012, να προβλέψει κάποιος ότι στις αρχές του 2015 όχι μόνον θα είχαμε κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου αλλά ότι θα εξέλεγε και Πρόεδρο της Βουλής τον Προκόπη Παυλόπουλο…

Πηγή: MATRIX24 – ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ  ΚΟΡΑΣΙΔΑ