Ολένα Ζελένσκα «I testify» «Καταθέτω»

Ολένα Ζελένσκα «I testify» «Καταθέτω»

Τιμώντας την Ημέρα της Γυναίκας αξίζει να αναφερθούμε σε μια γυναίκα που αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Χώρα της και σήμερα αγωνίζεται για την ελευθερία της πατρίδας της κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τα παιδιά και τους ασθενείς που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία.

Δεν είναι άλλη από την Ολένα Ζελένσκα την πρώτη Κυρία της Ουκρανίας δημοσιεύοντας την ανοιχτή επιστολή που απηύθυνε στην Διεθνή Κοινότητα και περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα της.

«I testify» λοιπόν:

«Πρόσφατα, ένας συντριπτικός αριθμός μέσων ενημέρωσης από όλο τον κόσμο έχουν επικοινωνήσει μαζί μου ζητώντας συνέντευξη. Αυτή η επιστολή είναι η απάντησή μου σε αυτά τα αιτήματα και είναι η μαρτυρία μου από την Ουκρανία.

Αυτό που συνέβη μόλις πριν από περισσότερο από μια εβδομάδα ήταν αδύνατο να το πιστέψει κανείς. Η χώρα μας ήταν ειρηνική. Οι πόλεις, οι κωμοπόλεις και τα χωριά μας ήταν γεμάτα ζωή.

Στις 24 Φεβρουαρίου, όλοι ξυπνήσαμε με την ανακοίνωση μιας ρωσικής εισβολής. Τα τανκς διέσχισαν τα ουκρανικά σύνορα, αεροπλάνα μπήκαν στον εναέριο χώρο μας, εκτοξευτές πυραύλων περικύκλωσαν τις πόλεις μας.

Παρά τις διαβεβαιώσεις από φορείς προπαγάνδας που υποστηρίζονται από το Κρεμλίνο, οι οποίοι την αποκαλούν “ειδική επιχείρηση”, πρόκειται, στην πραγματικότητα, για μαζική δολοφονία Ουκρανών αμάχων.

Ίσως το πιο τρομακτικό και καταστροφικό αυτής της εισβολής είναι τα παιδιά, που έχουν πέσει θύματα. Η οκτάχρονη Alice που πέθανε στους δρόμους της Okhtyrka ενώ ο παππούς της προσπαθούσε να την προστατεύσει.

Ή η Polina από το Κίεβο, που πέθανε στους βομβαρδισμούς μαζί με τους γονείς της. Ο 14χρονος Arseniy χτυπήθηκε στο κεφάλι από συντρίμμια και δεν μπόρεσε να σωθεί γιατί το ασθενοφόρο δεν μπόρεσε να φτάσει εγκαίρως λόγω των πυρκαγιών, που είχαν ξεσπάσει.

Όταν η Ρωσία λέει ότι «δεν διεξάγει πόλεμο εναντίον αμάχων», φωνάζω πρώτα τα ονόματα αυτών των δολοφονημένων παιδιών.

Οι γυναίκες και τα παιδιά μας ζουν πλέον σε καταφύγια και υπόγεια. Πιθανότατα έχετε όλοι δει αυτές τις εικόνες από τους σταθμούς του μετρό του Κιέβου και του Χάρκοβο, όπου οι άνθρωποι κείτονται στα πατώματα με τα παιδιά και τα κατοικίδια ζώα τους – παγιδευμένοι κάτω από τη γη.

Αυτά είναι απλώς συνέπειες του πολέμου για κάποιους. Για τους Ουκρανούς είναι πλέον μια φρικτή πραγματικότητα. Σε ορισμένες πόλεις, οι οικογένειες δεν μπορούν να βγουν από τα καταφύγια για αρκετές συνεχόμενες ημέρες λόγω των αδιάκριτων και εσκεμμένων βομβαρδισμών των μη στρατιωτικών υποδομών.

Το πρώτο νεογέννητο του πολέμου, είδε το τσιμεντένιο ταβάνι του υπογείου, η πρώτη του ανάσα ήταν ο στυφός αέρας του υπόγειου και το υποδέχτηκε μια κοινότητα παγιδευμένη και τρομοκρατημένη. Σε αυτό το σημείο, υπάρχουν αρκετές δεκάδες παιδιά που δεν γνώρισαν ποτέ γαλήνη στη ζωή τους.

Αυτός ο πόλεμος διεξάγεται εναντίον του άμαχου πληθυσμού και όχι μόνο μέσω βομβαρδισμών».

Στη συνέχεια της μακροσκελούς ανάρτησής της όπου περιγράφει τη φρίκη του πολέμου στην Ουκρανία, η Πρώτη Κυρία της χώρας, ευχαρίστησε για την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας και των γειτονικών χωρών που έχουν υποδεχτεί πρόσφυγες.

Κάθε κομμάτι απόδειξης (των βομβαρδισμών) είναι ζωτικής σημασίας.

Χρειαζόμαστε αυτούς που έχουν την εξουσία να κλείσουν τον ουρανό. Κλείστε τον ουρανό και θα διαχειριστούμε μόνοι μας τον πόλεμο στο έδαφος.

Με αυτήν την επιστολή, καταθέτω και λέω στον κόσμο: ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι πόλεμος «κάπου εκεί έξω». Αυτός είναι ένας πόλεμος στην Ευρώπη, κοντά στα σύνορα της ΕΕ.

Αν δεν σταματήσουμε τον Πούτιν, ο οποίος απειλεί να ξεκινήσει πυρηνικό πόλεμο, δεν θα υπάρχει ασφαλές μέρος στον κόσμο για κανέναν από εμάς.

Θα νικήσουμε. Επειδή είμαστε ενωμένοι. (Έχουμε) Ενότητα για την αγάπη, για την Ουκρανία. Δόξα στην Ουκρανία» καταλήγει.

 

Άλλη άποψη στου Ζωγράφου

Άλλη άποψη στου Ζωγράφου