Πρωτοχρονιάτικη «μιζέρια»

Από νωρίς σε ολόκληρη τη Χώρα οι Δήμοι φρόντισαν να δώσουν στους δημότες τους μια ευχάριστη νότα να αλλάξουν την ψυχολογία τους για να περιμένουν τις γιορτές των Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς με κέφι και καλή διάθεση και για το λόγο αυτό «φόρεσαν τα καλά τους»

Φωταγώγησαν τις πλατείες με Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, έστησαν δένδρα, έφτιαξαν χριστουγεννιάτικα χωριά για τους μικρούς δημότες, έστησαν χριστουγεννιάτικα πανηγύρια.

Όλα αυτά έγιναν σε άλλους Δήμους.

Όχι στο δικό μας.

Οι δημότες όλοι αδημονούσαν για τη Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που θα φτιάξει ο Δήμος περίμεναν το κάτι διαφορετικό από άλλες χρονιές μιας και ήταν η πρώτη χρονιά της νέας Διοίκησης και ευελπιστούσαν στην πρωτοτυπία.

Αμ δε…. Άδικα πρόσμεναν, η νέα Διοίκηση τυλιγμένη μέσα στη «μιζέρια» και  με το  «δεν έχουμε λεφτά», που συνεχώς αναμασάνε οι της Δημοτικής Αρχής της κ. Καφατσάκη, δεν προχώρησε ούτε στα τυπικά, έβγαλε από τις αποθήκες της ότι πιο άχρηστο χριστουγεννιάτικο στολίδι υπήρχε και «έντυσε» κάποιες πλατείες, κάποιες κολώνες, έστησε και κάτι ξύλινα κουτιά και αυτό ήταν.

Και γεννάται το ερώτημα: Οι άλλοι Δήμοι έχουν λεφτά; Μα απ’ ότι γνωρίζουν αυτοί που ασχολούνται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουν. Όλοι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, όλοι διαμαρτύρονται για τις Κυβερνητικές εις βάρος τους αποφάσεις, αλλά τις ημέρες των γιορτών παραμερίζουν τις δυσκολίες και προσφέρουν χαρά στους δημότες τους.

Και αναρωτιόμαστε τι θα κόστιζε να έβαζαν φωτάκια στις νεραντζιές στους κεντρικούς δρόμους. Τρεις βασικές αρτηρίες υπάρχουν.

Χρειάζεται πολύ μυαλό για να σκεφτούν να δώσουν σε επιχειρηματίες τον πεζόδρομο της Παπανδρέου, ή το πάρκο Γουδί, ας πούμε, να δημιουργήσουν ένα Χριστουγεννιάτικο χωριό, να στήσουν ένα χριστουγεννιάτικο παζάρι;

Που είναι η συμμετοχή των επιχειρηματικών συλλόγων της περιοχής; τους ζητήθηκε κάτι και αυτοί αρνήθηκαν; Ασφαλώς όχι, γιατί κάποιοι εκεί στα κλειστά γραφεία, περί άλλων τυρβάζουν, λειτουργούν με τα δικά τους «θέλω» και τις ξεπερασμένες ιδεολογίες τους, αφού δεν προσπαθούν, απ’ ότι φαίνεται, να ανοιχτούν  στη νέα δημιουργική πραγματικότητα..

Αυτά όλα και άλλα πολλά εμπίπτουν στη «μιζέρια» και «κατάθλιψη» της σημερινής Διοίκησης