Λάμπρος Καλαρρύτης: Είμαστε στη φάση ωρίμασης και εξέλιξης των έργων

Λάμπρος Καλαρρύτης: Είμαστε στη φάση ωρίμασης και εξέλιξης των έργων

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης στη συνέντευξή που μας παραχωρεί κρίνει από τη δική του σκοπιά τη σημερινή Διοίκηση την οποία αξιολογεί ώριμη για την επίλυση των δημοτικών προβλημάτων και αυτό το πετυχαίνει γιατί το «κλειδί της επιτυχίας «είναι να ασχολείσαι, να αναγνωρίζεις αυτά που θέλουν διόρθωση, να παραδέχεσαι τα λάθη και να συνεχίζεις. Δεν υπάρχει τίποτα στατικό. Το βασικό είναι να ακούς», όπως μας λέει.

Πέρα από την εκδήλωση που ετοιμάζει για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, την οποία ο Δήμος θα τιμήσει με διάφορες εκδηλώσεις,   με τη δική του δημοσιογραφική εμπειρία για την εξωτερική πολιτική, αναλύει τα βήματα  που ακολουθεί η Χώρας μας, και τις ευκαιρίες που ανοίγονται γι’ αυτήν που σηματοδοτούν “ένα ιστορικό γεωπολιτικό παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα”

 Κύριε Καλαρρύτη, πως αξιολογείτε την μέχρι τώρα πορεία της Διοίκησης στον Δήμο.

 Απολύτως θετικά κύριε Ραυτόπουλε.  Και αυτό είναι αντικειμενικό. Παρά την πανδημία και τον σχεδόν ενάμιση χρόνο που τα πάντα έχουν ανατραπεί και «παγώσει» ο σχεδιασμός προχωρά και υλοποιείται. Προφανώς με εμπόδια λόγω της έκτακτης κατάστασης αλλά με πολύ λιγότερες καθυστερήσεις απ’ ό,τι θα περίμενε κάποιος.

Στους 18 μήνες που έχουμε αναλάβει έχουν γίνει περισσότερα πράγματα απ’ όσα είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια και έχουν δρομολογηθεί ακόμα περισσότερα.

Όπως;

Παντού. Από το θέμα των παιδικών σταθμών και τον εξωραϊσμό και αναβάθμιση των πλατειών, των  πάρκων και του πρασίνου, μέχρι την καθαριότητα, την αλλαγή πεζοδρομίων και τις χρηματοδοτήσεις που έχουν εξασφαλιστεί. Δεν υπάρχει τομέας στον οποίο να μην γίνεται έργο.  Επειδή είμαστε στη φάση της ωρίμανσης και της εξέλιξης έργων, πολλά πράγματα θα φανούν μαζεμένα.

Προβλήματα προς επίλυση πάντα θα υπάρχουν, πράγματα που μπορούν και  πρέπει να γίνουν καλύτερα πάντα θα υφίστανται, αστοχίες θα συμβαίνουν – δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα του εφησυχασμού – αλλά το κλειδί είναι να ασχολείσαι. Να αναγνωρίζεις αυτά που θέλουν διόρθωση, να παραδέχεσαι τα λάθη και να συνεχίζεις. Δεν υπάρχει τίποτα στατικό. Τα πάντα θέλουν συνέχεια, έλεγχο και βελτίωση από την ίδια στιγμή που θα γίνουν. Το βασικό είναι να ακούς. Να σχεδιάζεις, αλλά να ακούς, τους δημότες, τους συνεργάτες, ανθρώπους που γνωρίζουν καλύτερα. Να έχεις άποψη και όραμα, αλλά να ακούς. Παντογνώστης δεν είναι κανείς.

Η συνεργασία στη διοίκηση πως πηγαίνει;

 Πολύ καλύτερα απ’ ό,τι περίμεναν πολλοί και ίσως απ΄ ό,τι περιμέναμε και εμείς οι ίδιοι. Υπό μία έννοια είναι πρωτοποριακό αυτό που γίνεται ακόμα και για τα δεδομένα των συνεργασιών. Διαφορετικές παρατάξεις, ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι, νομίζω λειτουργούμε με τρόπο υποδειγματικό, δίχως τριβές.

Πείτε μας δυο λόγια για την εκδήλωση που ετοιμάζετε για την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση.

 Θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, 25-26-27 Ιουνίου στη Βίλα Ζωγράφου και θα αποτελέσει ελάχιστο φόρο τιμής στα 200 χρόνια από την Παλιγγενεσία. Προτρέπω τους συνδημότες μας να έρθουν και τους διαβεβαιώνω ότι αυτά που θα ακούσουν και θα δουν θα τους μείνουν για πάντα. Θα ακουστούν πράγματα που σπάνια ακούγονται για τον Αγώνα των Ελλήνων, από ομιλητές οι οποίοι είναι εξαιρετικοί, υψηλού επιπέδου και θα μιλήσουν στις καρδιές όλων μας με ιστορικά στοιχεία που θα φωτίσουν τα συγκλονιστικά γεγονότα της Επανάστασης.

Επίσης θα πραγματοποιηθεί όλες τις βραδιές  πρωτοποριακή τρισδιάστατη προβολή στο κτίριο της  Βίλας Ζωγράφου (3Dνmapping). Ένα φαντασμαγορικό χρονολόγιο των 200 ετών, από την Επανάσταση μέχρι τις ημέρες μας, στο οποίο θα παρουσιαστούν σε τρισδιάστατη ψηφιακή μορφή ιστορικά ορόσημα, πρόσωπα και συμβάντα τα οποία καθόρισαν και χαρακτήρισαν τους δύο αιώνες ελεύθερου εθνικού βίου. Θα είναι εντυπωσιακό. Οι εκδηλώσεις θα γίνουν στον περιβάλλοντα χώρο της Βίλας με όλα τα μέτρα προστασίας για τον  Covid -19 και η είσοδος είναι ελεύθερη με προκράτηση θέσεων. Έχετε το πρόγραμμα στην εφημερίδα σας για περισσότερες πληροφορίες.

Να σας ρωτήσω για ορισμένα θέματα εκτός Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κυρίως για θέματα εξωτερικής πολιτικής , στα οποία θέλω να δώσουμε έμφαση εφόσον έχουμε την ευκαιρία να ασχολείστε λόγω επαγγέλματος.  Γίνεται πολλή συζήτηση για τις σχέσεις της χώρας μας με τις ΗΠΑ.  Πως εξελίσσονται;

 Βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο των τελευταίων πολλών ετών, αλλά και αυτό χρειάζεται διαχείριση εκ μέρους μας.

Η πρόσφατη τροπολογία των Γερουσιαστών Ρόμπερτ Μενέντεζ και Μαρκ Ρούμπιο για την αναβάθμιση της αμυντικής σχέσης των ΗΠΑ με την Ελλάδα, στην ουσία για την στρατιωτική ενίσχυση της χώρας μας, δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία.

Εδώ και πολύ καιρό οι Αμερικανοί κινούνται με παράλληλα σενάρια προωθώντας εναλλακτική αρχιτεκτονική ασφαλείας στην περιοχή η οποία ακόμα τελεί υπό διαμόρφωση.

Ο βασικός λόγος είναι η κρίση στις σχέσεις τους με την Τουρκία.

Η προοπτική είτε αμετάκλητης και οριστικής απώλειας της Τουρκίας είτε μερικής επαναφοράς της στο Δυτικό πλαίσιο αλλά με μία σχέση a la carte η οποία δεν θα έχει αναλογίες με την προηγούμενη κατάσταση, ωθεί τη βαθιά γραφειοκρατία στο αμερικανικό σύστημα να δημιουργεί αντιστηρίγματα της παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή και σχήματα αναπλήρωσης.

Μοιράζουν τη «μπάλα» σε φίλια κράτη αναβαθμίζοντας κάποια εξ αυτών και προτρέποντας σε συνεργασίες στη βάση γεωπολιτικών συγκλίσεων ορισμένες εκ των οποίων λαμβάνουν στρατηγικά χαρακτηριστικά.

Αναφέρεστε και στην Κύπρο;

 Ναι. Η συνεργασία Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ η οποία εξελίχθηκε σε 3+1 με την «προσθήκη» των ΗΠΑ τείνει να εξελιχθεί στη ραχοκοκαλιά του αμερικανικού σχεδιασμού στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν κοιτάξει κάποιος τον χάρτη είναι εύκολο να καταλάβει γιατί.  Στο νομοσχέδιο Μενέντεζ – Ρούμπιο γίνεται ειδική αναφορά σε αυτή τη σχέση.  Αναφέρει μεταξύ άλλων:  «Η μορφή συνεργασίας 3 + 1 μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας, Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών υπήρξε ένα επιτυχημένο φόρουμ συνεργασίας σε ενεργειακά θέματα και θα πρέπει να επεκταθεί ώστε να συμπεριλάβει άλλους τομείς κοινού ενδιαφέροντος για τα μέλη του.»

Μεταξύ των «άλλων τομέων κοινού ενδιαφέροντος» είναι βέβαια και ο στρατιωτικός, που είναι και το αντικείμενο του νομοσχεδίου.

Άρα μπορούμε να πούμε ότι ανοίγεται ευκαιρία για την Ελλάδα;

 Όντως,  εν μέσω πολυδιάστατης κρίσης και λόγω αυτής, ανοίγεται ιστορικό γεωπολιτικό παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα. Υπό την αίρεση, όμως, ότι η χώρα  θα μπορέσει να αξιοποιήσει τη συγκυρία  κάτι που προϋποθέτει υψηλού επιπέδου χειρισμούς στους οποίους  η χώρα δεν έχει συνηθίσει, διότι προέρχεται από μία μακρά περίοδο διαφορετικά οριοθετημένης διπλωματικής οπτικής, αντίληψης και πρακτικής. Τα τελευταία δύο χρόνια αυτό αλλάζει με ταχείς ρυθμούς. Οι χειρισμοί του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια είναι προς την απολύτως σωστή κατεύθυνση. Αποτελεί ένδειξη ότι υπάρχουν αντανακλαστικά και συνειδητή προσπάθεια να ανταποκριθεί η χώρα στον διαφαινόμενο αναβαθμισμένο ρόλο.

Ταυτόχρονα επικαλούμαστε και σωστά προφανώς το Διεθνές Δίκαιο έναντι της αναθεωρητικής της Τουρκίας.

 Πολύ καλά κάνουμε. Χρειάζεται όμως προσοχή και διάκριση. Όπως είναι σαφές και όπως η Ελλάδα έχει διαπιστώσει αρκετές φορές με οδυνηρό τρόπο, η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου από μόνη της και η διαρκής διακήρυξη προσήλωσης σε αυτό, δεν αρκεί για να καταστείς υπολογίσιμος εταίρος και πολύ περισσότερο παίκτης και σύμμαχος. Ούτε σου διασφαλίζει τα δίκια σου και τα συμφέροντά σου. Το ότι το επικαλείσαι δεν σημαίνει ότι εφαρμόζεται.

Η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου αν δεν συνοδεύεται από αποφασιστικότητα να εφαρμοστεί όπου επιβάλλεται από τα εθνικά  συμφέροντα και επίσης να αποτραπεί η παραβίασή του όπου αυτά θίγονται, εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Και σε αυτήν την περιοχή δεν είναι καλό να περνιέσαι για αδύναμος. Ρόλοι για αδύναμους δεν προβλέπονται εκτός από αυτόν της Ιφιγένειας.

Κατά κάποιο τρόπο οι επιλογές της Τουρκίας μας «άνοιξαν τον δρόμο».

 Η πρόσφατη συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν με τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, επιβεβαίωσε το βαρύ κλίμα που έχει ήδη διαμορφωθεί μεταξύ των δύο πλευρών. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Ερντογάν φέρεται να επέμεινε πως δεν υπάρχει περιθώριο υπαναχώρησης από πλευράς Τουρκίας στο θέμα των S-400.Ίσως υπερεκτίμησε και συνεχίζει να υπερεκτιμά  τα υπαρκτά περιθώρια που είχε η Τουρκία να εκβιάζει τους Αμερικανούς με μοχλό τη γεωπολιτική και γεωγραφική αξία της και δεν έχει αξιολογήσει τις ποιοτικές αλλαγές που συντελούνται εδώ και καιρό. Ή τις έχει αξιολογήσει και είναι αποφασισμένος να πάει μέχρι τέλους στην προσπάθειά του να καταστήσει την Τουρκία αυτόνομο πόλο και ισότιμο συνομιλητή με τις Μεγάλες Δυνάμεις. Νομίζω θα έχει όλο και μεγαλύτερο κόστος. Ήδη, η βαριά μηχανή της αμερικανικής γραφειοκρατίας είχε μπει σε διαδικασία σταδιακής αλλαγής πλεύσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Αμερικανοί έχουν αποφασίσει ότι θα χάσουν ολοκληρωτικά την Τουρκία, αν και ενσωματώνουν το σενάριο στον σχεδιασμό έστω ως μη επιθυμητό. Σαφώς όμως έχουν αντιληφθεί ότι ακόμα και αν εκλείψει ο Ερντογάν και αναλάβουν κάποιοι πιο συμβατοί με τη Δύση, η Τουρκία δεν είναι πλέον αυτή που ήταν, ούτε η σχέση με τις ΗΠΑ θα ξαναγίνει όπως ήταν.

Σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να ξαναμπούν όλα τα αμερικανικά αυγά σε τουρκικό καλάθι. Όπως είπαμε, το πρόσφατο νομοσχέδιο Μενέντεζ- Ρούμπιο για την αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας με έμφαση στην ενίσχυση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ήρθε να προστεθεί στα σημάδια από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού για τη νέα τροχιά.

Αυτό, επαναλαμβάνω,  δεν προσφέρεται για επανάπαυση. Σε αυτή τη ζωή και πολύ περισσότερο στις διεθνείς σχέσεις τίποτα δεν δίνεται δωρεάν. Επίσης, όπως τονίσαμε,  κανείς δεν εκτιμά τους παθητικούς και φοβικούς εταίρους και συμμάχους

 

 

 

 

Άλλη άποψη στου Ζωγράφου

Άλλη άποψη στου Ζωγράφου